கடைசி வரைக்கும் உங்கள புரிஞ்சுக்காம
போனவங்க வரவே இல்லேன்னா என்ன
செய்விங்க..?
ஹ்ம்ம்,நல்ல கேள்வி தான்
பட் எல்லாரையும் மாதிரி நான்
அவங்கள மட்டுமே நினைச்சுட்டு
இருப்பேன் அப்படிலாம் சொல்லமாட்டேன்
"நினைப்பேன்" அவ்வளோதான்
இப்போ எப்படி சொல்றதுன்னா,அது
என்னோட வாழ்க்கையில ஒரு பார்ட்
தான், மூன்று அல்லது நான்கு வருஷம்
கல்லூரி போறோம் படிக்குறோம் ஒரு
நல்ல அனுபவத்தோட வெளிய வரோம்
கரெக்ட்டா அது போலத்தான் அவங்களும், என்னோட
வாழ்க்கைக்குள்ள ஒரு பார்ட் - டா
வந்தாங்க, என்னோட வாழ்க்கைய
நான் திரும்பி பார்த்தா அது ஒரு
அழகான சாப்டரா இருக்கும் அதுல
சந்தேகமே இல்ல Actually, என்னோட
காதலும் அங்க இருக்குல, கடவுள் அழக
ரசிக்க தான் கண்கள கொடுத்துருக்கான்
நமக்கு, ஹ்ம்ம் அதே மாதிரிதான் நானும்
அவங்களோட அழகுல மிதந்து தவழ்ந்து
அவங்களுக்காக நிறைய எழுதி எழுதி
எனக்குள்ளேயே வச்சுப்பேன்,அது
என்னோட எழுத்து என்னோட
ஆழ்மனசுல இருந்து வந்த வார்த்தைகள்
அதுக்கு இப்போன்னு இல்ல இன்னும்
ஆயிரம் ஜென்மங்கள் கடந்து யாராவது
ஒருத்தங்ககிட்ட அது கிடைச்சு அவங்க
அதை படிச்சாலும் அதோட உணர்வும்
அது சொல்லுற வலியும் ஒன்னு தான்,
அதனால அவங்க என்னோட
வாழ்க்கையில நிகழ்ந்த ஒரு
பேரன்பின் ஆதி ஊற்றுன்னு
சொல்லலாம், இப்போது ஊற்று
நீர் வளம் குறைஞ்சு போச்சு,
அதனால காலம் மாறிடுச்சு
அவங்க கூட இல்ல,இதுக்கு அப்பறம்
நான் கடவுள் கிட்ட வேண்டுறது
ஒன்னு தான் எந்த சூழ்நிலையிலும்
நான் அவங்கள பார்க்கக்கூடாதுன்னு
மட்டும் தான், அவங்களோட கண்கள்ல
நான் அகப்படாம கண்ணாம்பூச்சி
ஆட்டம் ஆடணும்ன்னு தான் ஆசை,
அதனாலேயே என்ன நானே தனிமை
படுத்திக்கிட்டேன் அவங்ககிட்ட இருந்தும்
சரி அவங்கள சுற்றி இருக்கும் நண்பர்கள்
கிட்ட இருந்தும் சரி, தனிமையோட சுகம்
எனக்கு பிடிச்சுருக்கு அதுல Phd ரீசர்ச்
பண்ண சொன்னா கூட பண்ணுவேன்,
அந்த அளவு தனிமையோட தாக்கத்தை
பார்த்துட்டு இருக்கேன் தினமும்,
ஃபைனலா சொல்லனும்னா
என்ன விட்டு போனவங்க போனதாவே
இருக்கட்டும் எனக்கு நான் தேடும் நான்
தேடிய நான் தேடிக்கொண்டிருக்கும்
"நான்" என்ற என்னை சார்ந்த
நினைவுகள் மட்டுமே போதும்,
*
நினைவுகள் நெஞ்சில் பேசினால்
தனிமை அதை கண்டு ரசிக்கும்,
ஒருவனின் பிரிவு சார்ந்த தனிமையை
பேசும் உணர்வை விளக்குவதற்காக
கற்பனை ரீதியில் எழுதப்பட்டது..!! ❤️
Comments
Post a Comment